Artyści na Wielkiej Aukcji Charytatywnej 2024

Wojciech Siudmak

Urodził się w 1942 roku w Wieluniu. Wybitny polski artysta, od 1966 roku na stałe mieszkający we Francji. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu. Laureat wielu nagród, został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Wielkim Złotym Medalem Akademii Art-Sciences-Lettres. Wojciech Siudmak jest czołowym przedstawicielem realizmu fantastycznego i science fiction. Ponadczasowa sztuka Siudmaka charakteryzuje się renesansową perfekcją i wirtuozerią oraz niezwykłą wyobraźnią i bogactwem intelektualnym. Podziw dla jego twórczości wyraziło wiele znanych osobistości: Federico Fellini, Jean-Jacques Annaud, George Lucas, Paul Guth, John Harrison, Jacques Goimard, Jean-Claude Dunyach oraz Denis Villeneuve, reżyser nagrodzonego Oscarami filmu Diuna.

Barbara Falender

Urodziła się w 1947 roku we Wrocławiu. Polska rzeźbiarka, fotografka, performerka. Ukończyła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Tworzy rzeźby w kamieniu i brązie, często łącząc ze sobą różne materiały lub gatunki marmuru. W latach 70. XX wieku rozpoczęła eksperymenty z zastosowaniem tworzyw sztucznych, od lat 80. używa również porcelany.

 

W 1976 roku otrzymała stypendium rządu włoskiego za realizację rzeźb w marmurze w Carrarze. Zdobyła I nagrodę na Salonie Zimowym w Radomiu w 1980 roku i nagrodę na III Sympozjum Rzeźby Fanano w 1985 roku. Dzieła Barbary Falender znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i zbiorach muzealnych, m.in. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz Muzeach Narodowych w: Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Szczecinie.

 

W swojej twórczości łączy eksperymenty nad aktem kobiecym i męskim okresu rewolucji seksualnej z wielką tradycją klasyczną sięgającą antyku. Jest mistrzynią zmysłowej i idealistycznej rzeźby w najtrudniejszym i najcenniejszym materiale – w marmurze*. – pisze o Barbarze Falender prof. Paweł Leszkowicz.

 

* Przez dotyk, tekst kuratorski w katalogu do wystawy w CSK w Lublinie, 2023, str. 13.

Wojciech Fangor

Był wybitnym polskim artystą, który wywarł znaczący wpływ na sztukę w Polsce i na świecie. Malarz, grafik, rzeźbiarz, publicysta. Urodził się 15 listopada 1922 roku w Warszawie i zmarł 25 października 2015 roku tamżee. Jego kariera artystyczna rozpoczęła się tuż po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to studiował prywatnie u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, a w 1946 roku uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1957 roku, razem ze Stanisławem Zamecznikiem i Oskarem Hansenem, przedstawił w Zachęcie pierwszy polski environment o nazwie Kompozycja przestrzenna, co było przełomowym wydarzeniem w historii sztuki polskiej. Rok później stworzył kolejną innowacyjną instalację, Studium przestrzeni, pokazaną w Salonie Nowej Kultury w Warszawie. Od 1966 roku mieszkał i tworzył w Stanach Zjednoczonych. Jego eksperymenty malarskie, szczególnie w obszarze abstrakcji, były prekursorskie. Dzieła artysty były wystawiane m.in. w renomowanym Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MoMA) w Nowym Jorku, gdzie miał swoją indywidualną wystawę. Po powrocie do Polski w 1999 roku kontynuował działalność artystyczną, a jego projekty, takie jak II linia warszawskiego metra, weszły do historii jako istotny wkład w rozwój sztuki współczesnej w kraju. Jego dzieła zdobyły także uznanie na rynku sztuki, stając się często obiektami zainteresowania kolekcjonerów.

Igor Dobrowolski

Urodził się w 1987 roku w Jeleniej Górze. Zaczął tworzyć w 2014 roku i szybko zdobył uznanie na całym świecie. Artysta znany jest z bardzo świadomego, niemalże metodycznego, podejścia do tworzenia sztuki, pracując w obrębie kilku cyklów, za które odpowiadają różne osobowości psychologiczne autora. Zaangażowany w sprawy społeczne, w swojej twórczości łączy pionierską praktykę artystyczną z elementami aktywizmu. Dobrowolski wystawiał swoje dzieła m.in. w Miami, Los Angeles, Tajwanie, Londynie i Berlinie, współpracując przy tym ze słynnymi galeriami, takimi jak Maddox Gallery czy Gin Huang Gallery. Teraz współpracuje z HOFA Gallery. Nadchodzące wystawy artysty w 2024 roku: Kiaf Seoul, Contemporary Istanbul, Abu Dhabi Art Fair, Art Miami.

Marcin Maciejowski

Urodził się w 1974 roku w Babicach k. Krakowa. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (1994–1996), a następnie na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1996–2001). Współzałożyciel i członek Grupy Ładnie (1995–2001). Jest laureatem nagrody Paszport „Polityki” (2003). Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych na świecie, m.in. w Belvedere Museum w Wiedniu, Frissiras Museum w Atenach, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Muzeum Narodowym w Krakowie.

Magdalena Abakanowicz

Urodziła się w 1930 roku w Falentach k. Warszawy, zmarła 20 kwietnia 2017 roku. Najsłynniejsza polska artystka na międzynarodowej scenie artystycznej. Rzeźbiarka, autorka tkanin i instalacji. Studiowała w Sopocie oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1979 roku otrzymała tytuł profesora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w latach 1965–1990 kierowała pracownią gobelinu. Początkowo tworzyła tkaniny z wykorzystaniem nietypowych materiałów, takich jak: sznur, sizal i końskie włosie. Stopniowa dominacja walorów fakturowych i przestrzennych doprowadziła ją do reliefu oraz rzeźby w tkaninie (tzw. abakanów), z której zaczęła konstruować aranżacje przestrzenne, realizowane także w plenerze. Jej prace odwołują się do form naturalnych, przede wszystkim postaci ludzkiej. Od wczesnych lat 80. Abakanowicz pracowała głównie w rzeźbie – skupiała się na postaciach ludzkich, rzadziej zwierzęcych, które łączyła w grupy. Do swych monumentalnych rzeźb wykorzystywała też drewno, metal i kamień. Tworzyła również projekty architektoniczne. Reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji (1980), była autorką monumentalnych realizacji w przestrzeniach publicznych, m.in. Negev w Israel Museum w Jerozolimie (1987) oraz Agora w Grant Park w Chicago (2006). Jej dzieła znajdują się w najsłynniejszych kolekcjach sztuki na świecie, takich jak: Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Centre Pompidou w Paryżu, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz Tate Modern w Londynie. Prace Magdaleny Abakanowicz w ciągu ostatnich lat biją rekordy na polskim rynku sztuki.

Igor Mitoraj

Urodził się w 1944 roku w Oederan w Niemczech, zmarł w 2014 roku w Paryżu. W latach 60. studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, m.in. w pracowni Tadeusza Kantora. Przez kolejne dwa lata kontynuował studia w École National Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu. Od połowy lat 70. poświęcił się rzeźbie, tworząc kameralne głowy, torsy w charakterystycznych zawojach i bandżach. Pokazał je w 1976 roku w Paryżu na pierwszej wystawie indywidualnej, która przyniosła mu sukces wśród publiczności i marszandów. W swoich pracach odwołuje się do tradycji antyku, traktując jego spuściznę jako relikty złotego wieku kultury i wiecznotrwałe wzory. Jest uważany za jedną z najwybitniejszych współczesnych osobowości artystycznych. Jego rzeźby, często gigantycznych rozmiarów, można spotkać w reprezentacyjnych punktach wielu miast Europy, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Jest twórcą m.in. kariatydy gmachu Prefektury Policji w Paryżu, fontanny w Mediolanie, pomnika na Piazza Mignanelli w Rzymie oraz rzeźby pod Wieżą Ratuszową na Rynku Głównym w Krakowie.

Mr. Brainwash

Właściwie Thierry Guetta. Urodzony we Francji artysta uliczny, mieszka w Los Angeles. Mr. Brainwash od ponad dekady przesuwa granice sztuki współczesnej, zderzając sztukę uliczną z pop-artem. Punktem zwrotnym w jego karierze był nominowany do Oscara film dokumentalny Wyjście przez sklep z pamiątkami (Exit Through the Gift Shop). Pracował m.in. nad okładkami albumów Madonny, Ricka Rossa i Kygo. Współpracował z takimi markami jak Hublot i Coca-Cola oraz z założycielem Marvel Comics, Stanem Lee.

Ida Karkoszka

Urodziła się w 1985 roku. Ukończyła Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni prof. Antoniego Janusza Pastwy. Jej twórczość zakorzeniona jest w europejskiej tradycji sztuki reprezentacyjnej. Rzeźby Karkoszki, przywołujące sylwetki zwierząt, są świadectwem walki z masowymi zjawiskami na styku władzy i systemowej przemocy, skupiając uwagę przede wszystkim na niewinnych ofiarach. Karkoszka, uznawana za orędowniczkę i sojuszniczkę zwierząt, często przeciwstawia się bestialstwu usankcjonowanemu normami kulturowymi. Swoje prace eksponuje w miejscach dotkniętych zniszczeniem, wzywając do zmian w ochronie naszej planety. Jej dzieła były wystawiane m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, a także w Studio Cannaregio w Wenecji i Centrum Marka Rothko w Dyneburgu. Prace artystki zdobią kolekcje Muzeum Brytyjskiego oraz prywatne zbiory.

Lia Kimura

Urodziła się w 1992 roku w Japonii. Jest polską malarką i projektantką mody. Twórczość Kimury związana jest przede wszystkim z jej miejscem urodzenia, poszukiwaniem tożsamości oraz intensywnymi uczuciami: doświadczeniem śmierci, wyobcowania i nadziei. Jej obrazy reprezentują zarówno tradycyjną formę ekspresji, jak i eksperymentalne podejście, w którym figuratywne ciało wraz z abstrakcyjną materią stały się kluczowymi tematami twórczych rozważań. Artystka obecnie mieszka i pracuje w Warszawie, gdzie w 2016 roku rozpoczęła karierę jako profesjonalna artystka. Jej obrazy należą do prywatnych kolekcji i regularnie pojawiają się na aukcjach w polskich domach aukcyjnych.

Bartosz Kokosiński

Urodził się w 1984 roku w Siewierzu. Malarz, twórca instalacji malarskich oraz wideo. W swoich pracach wchodzi w dyskurs z tradycyjnym malarstwem, eksperymentuje z formatem, przekraczając granice obrazu w kierunku obiektu i instalacji. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 2009 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka i prof. Witolda Stelmachniewicza. Współtworzy kolektyw artystyczny Inne Towarzystwo. Czterokrotnie zajął pierwsze miejsce w rankingu Kompas Młodej Sztuki w latach: 2014 (ex aequo z Ewą Juszkiewicz), 2016, 2017 i 2018. Dzieła Bartosza Kokosińskiego znajdują się w kolekcji m.in. Muzeum Warszawy, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku czy Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie.

Janek Simon

Urodził się w 1977 roku w Krakowie. Studiował w Instytucie Psychologii i Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego (1996–2001). Jest laureatem nagrody Spojrzenia, przyznawanej przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki we współpracy z Deutsche Bankiem (2007), a także uczestnikiem wielu programów rezydencyjnych, m.in. Headlands Artist in Residence w San Francisco i Gasworks w Londynie. W 2019 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie odbyła się przekrojowa wystawa artysty, której towarzyszyła monograficzna publikacja.

Maurycy Gomulicki

Urodził się w 1969 roku w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie i Mexico City. Ukończył Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studia kontynuował na Universitat de Barcelona, w Nuova Accademia di Belle Arti w Mediolanie oraz w Centro Multimedia del Centro Nacional de las Artes w Meksyku. Artysta, projektant, fotograf, kolekcjoner i antropolog kultury popularnej. Zrealizował szereg obiektów w przestrzeni publicznej. Gomulicki jest hedonistą konsekwentnie propagującym „kulturę rozkoszy”. W wielu ze swoich projektów podejmuje dialog z erotyką, pornografią i fetyszem. Intensywny kolor, eksplorowany zarówno w swoim potencjale witalnym, jak i w wymiarze socjokulturowym, jest istotnym elementem w jego twórczości. Działania artysty dotyczą wizualnych przejawów szeroko pojętej kultury popularnej, zacierając granice między kulturą niską i wysoką. Prace Gomulickiego znajdują się w kolekcjach m.in. Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Museo de Arte Carrillo Gil w Meksyku.

Antoine Farrugia

Urodził się w 1969 roku na Malcie. Artysta czerpie inspirację z maltańskiego wapienia, tworząc dynamiczne rzeźby. Jego prace, charakteryzujące się organicznymi formami i monumentalną skalą, były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych na całym świecie, w tym na Biennale Sztuki Współczesnej w Mdinie. Dzieła Farrugii, znajdujące się w prywatnych kolekcjach i przestrzeniach publicznych, rezonują z widzami, zapraszając ich do świata zmysłowych form i transformującej energii.

Alessandro La Spada

Jest jednym z najbardziej eklektycznych i odważnych projektantów wnętrz we Włoszech, współpracuje z licznymi prestiżowymi markami meblarskimi: Visionnaire, Smania, La Murrina, Besana, Longhi i Milldue. Projektuje intensywne, pełne pasji kolekcje, łącząc ze sobą dbałość o szczegóły, luksus i eksperymentalną funkcjonalność. Stworzył liczne projekty wystawiennicze, w tym londyński salon FIAT w 2007 roku, stoiska Visionnaire, Antolini, Smania, Longhi, Milldue i Clan Milano na kilku edycjach Salone del Mobile oraz okna hotelu Boscolo w Mediolanie dla La Murrina w 2015 roku i IFDM w 2016 roku.